Pittige waanzinnige wereld
Stef Bos – Pittige waanzinnige wereld
donderdag 30 oktober 2014, Muziektheater, Esther Raatgers
Nadat Stef Bos een groot aantal bijbelfiguren ‘in een ander licht’ zette, bleef het lange tijd een beetje kalm rond de in Zuid-Afrika wonende lieddichter. Inmiddels twee kinderen rijker en helaas een vader armer, staat hij vanaf 26 oktober met zijn tournee ‘Mooie Waanzinnige Wereld’ op een groot aantal Nederlandse, Belgische en Zuid-Afrikaanse podia. Theaterparadijs is bij de muzikale voorstelling op 27 oktober in De Kleine Komedie in Amsterdam om op Bos’ Narrenschip de zeeën van zijn mooie, waanzinnige wereld te bevaren en wellicht een beter mens te worden.
Stef Bos is vooral bekend van de Nederlandse evergreen ‘Papa’. Maar zowel vóór als ná die doorbraak heeft deze zanger ons prachtige liederen en teksten gegeven. Zijn verwondering over welk tijdperk of welke levensfase dan ook, heeft Bos altijd aangezet tot het schrijven van rake liederen. Die zowel qua tekst als qua melodie vaak van onuitwisbare indruk kunnen zijn.
Keerzijde van al dit schoons is echter wel een vleugje van zijn zelfkennis: ‘Ik ken zes akkoorden, maar ik gebruik er doorgaans maar drie.’
Hoe mooi de teksten en melodieën ook zijn; de laatste jaren dreigen zijn liederen varianten op eerdere muzikale pronkjuweeltjes te worden.
Gelukkig heeft hij daar, voor de opname van zijn nieuwe CD, iets op gevonden. Met René van Mierlo aan de snaren, Steven Cornillie achter de klavieren, Lené te Voortwis op de bas en Martin de Wagter als slagwerker, heeft hij veel van zijn nieuwe teksten van verrassende orchestraties weten te voorzien. En De Kleine Komedie biedt Stef en zijn band de intimiteit die dit concert nodig heeft.
Het concert begint nog wat kabbelend en herkenbaar met nummers als ‘Beter mens’ en ‘Passage’. Stef praat de nummers aan elkaar met voordrachten uit eigen werk, verhalen over zijn kinderen, zijn leven in Zuid-Afrika en zijn eigen bespiegelingen over het leven. Hij weet daarmee een fijne sfeer te creëren, waarin ruimte is voor een lach en een traan. Vooral als Stef het overbekende nummer ‘Papa’ in een geheel nieuw jasje ten gehore brengt, weet hij bij menig toeschouwer een gevoelige snaar te raken.
(De tekst van dit lied, is overigens zó overbekend dat ik me oprecht afvraag hoe lang het nog zal duren, voordat allochtonen met dit nummer voor hun inburgeringscursus zullen slagen. Maar dit terzijde.)
De show kent geen bijzondere effecten, maar is wel één van de warmste en meest verzorgde Stef Bosavonden die ik heb meegemaakt. Het is ongekend heerlijk om nummers als ‘Narrenschip’ en ‘Maskerman’ live te horen, voordat je het verder met de cd moet doen.
Na de pauze opent Stef met een trilogie over zijn ‘Mooie Waanzinnige Wereld’. Hij bezingt Antwerpse studenten in het nummer ‘Om erbij te horen’ en vult zijn drieluik verder op met ‘Mijn stad’ en ‘Nog één glas Wodka’. Dat nummer kan niet laveloos genoeg worden gebracht. Stef gaat uit zijn dak en toont daarmee de kracht van het dronkemansgeluk. Zo worden verstokte fans getrakteerd op nummers uit de oude doos en nieuwe luisteraars respectvol ontgroend.
Het officiële concert wordt afgesloten met het nummer dat Stef Bos maakte met Ali B., ‘Kom op’.
Met deze theatertour toont Stef Bos zich overduidelijk níet de hofnar met zoutloos repertoire, zoals hij die benoemt in ‘Narrenschip’, maar lijkt hij met zijn nieuwe schare muzikanten een prima weg te zijn ingeslagen. Voor meer informatie over Stef Bos, over de voorstelling en de CD ‘Mooie, Waanzinnige Wereld’ kunt u kijken op www.stefbos.nl.
