Zanger zonder meer

Zanger zonder meer – een lied van de Canadese singer/songwriter Robert Charlebois in een vertaling van Raymond van ’t Groenewoud waarin Stef weer een paar zinnen heeft veranderd met toestemming van Raymond

ik ben een zanger, zonder meer
dikwijls in mezelf gekeerd
spelen, drinken, en telkens weer
veel te laat opstaan, ongegeneerd
maar het spotlicht roept me weer
ik ben een zanger zonder meer

u wilt dat ik mij als god gedraag
maar ik voel me oud en opgejaagd
ik zie soms overal de hinderlaag
alleen het zingen doe ik graag
maar dit beroep is god geklaagd
hoe meer je geeft, hoe meer men vraagt

de dag dat niemand mij nog kent
het applaus niet meer verlossing brengt
dan zal ik weten wie ik ben
terwijl nieuw en jong talent
het nieuwe lied brengt, nieuw geluid
voor nieuwe mensen, nieuwe tijd

het hoeft voor mij niet groot of chique
als het maar klikt met het publiek
geleerd te leven met kritiek
Soms ben je alles, soms ben je niets
wil niet moeilijk doen of excentriek
ik zoek mijn heil in de muziek

als ik zing, dan is het om bevestiging
als ik schreeuw, dan is het ter verdediging
Ik wil mezelf zien in elke vreemdeling
voorbij de grens van land of kleur of ras
voor ik verga tot stof en as
wil ik zien
Ik wil ooit zien wat ik nooit zag

want het is altijd weer hetzelfde spel
verdeel en heers en macht van geld
ik zoek liever schoonheid en vertier
ik dacht waarom zijn we anders hier
maar zie het spotlicht roept me weer
ik ben een zanger zonder meer, zonder meer