Wie mij liefheeft laat mij los
De golven breken op de rotsen
De wind neemt mijn gedachten mee
De kinderen zingen in de ochtend
Het dorp wordt wakker aan de zee
En ik sta stil bij waar ik ben
En ik sta stil bij wie ik was
En het zonlicht door de wolken
Laat mij zien wat ik niet zag
Wie mij liefheeft
Laat mij los
En jouw armen zijn een haven
En jouw handen zijn een zegen
En al sta ik hier alleen
Ik draag jou altijd met mij mee
En de vissers varen binnen
En de dag moet nog beginnen
En de zon die opkomt legt
Een pad van zilver over zee
Wie mij liefheeft
Laat mij los
En ik loop hier langs de eeuwenoude graven van de slaven
Door de oude smalle straten naar de haven
En de vissers leggen aan
En ik zie de zon en de maan
Als twee geliefden
Tegelijk
Op een afstand van elkaar
Samen
Aan de hemel staan
Wie mij lief is
Laat ik los
Meld je aan en ontvang het Stef Bos-nieuws als eerste in je mailbox.