Valkuil

De eerste dag dat ik jou zag

De mooie waterval van woorden

De stilte van de langste nacht

Het punt waar wij elkaar verloren

En toch elkaar niet laten gaan

De pijn proberen te vermijden

En niet meer zeggen wat je denkt

Niet meer in de spiegel kijken

Bang voor onze eigen ogen

Bang dat waar we in geloven

Al lang niet meer bestaat

Dus doorgaan met de maskerade

En met elkaar onszelf verraden

Tot alles ondergaat

Weten dat het al voorbij is

En het einde toch ontkennen

Doen alsof we onderweg zijn

Op een reis zonder bestemming

Doen alsof we blijven drijven

Met het water aan de lippen

Dromen van een open ruimte

En tegelijk elkaar verstikken

Bang voor onze eigen ogen

Bang dat waar we in geloven

Al lang niet meer bestaat

Dus doorgaan met de maskerade

En met elkaar onszelf verraden

Tot alles ondergaat

Maar je houdt elkaar nog vast

Omdat je bang bent voor alleen

Je zegt er is niets aan de hand

Terwijl je niet meer weet waarheen

En je schildert je verlangen

Maar de kleuren worden grijzer

En alles wat je nog kunt doen

Is doorgaan tot het bittere einde