Het was midden in de winter
Twee uur in de nacht
Iemand zei me dat ik komen moest
Ik werd ver van hier verwacht
Pakte alles dat ik nodig had
En toen begon de reis
Lange terugweg door de nacht
Terug in plaats en tijd
Hoorde toen ik net vertrokken was
Laat me nu toch niet alleen
En de radio stond niet zo hard
Maar het ging dwars door mij heen
Zag in het heldere licht van de maan
Rivieren in mijn vlakke land
Met een waas voor ogen
Richting Utrecht Amsterdam
Zag mijn leven
Als een film voorbij gaan
En de tijd keerde terug
Zag alles weer voor me
De weg naar school
En de kerk bij de brug
Een stem die zingt
Totdat je in slaap valt
Een nest van vertrouwen
Waar je ooit uit valt
Daarna moet je vliegen
Ik ben onderweg
Mijn vleugels zijn moe
En ik zoek naar een nest
Reizen door de nacht
Tegenlicht van auto&rsquos
Witte strepen op de weg
Alles wat ik zeggen wou
En niet heb gezegd
We leven in een achtbaan
Je jaagt jezelf voorbij
En opeens staat alles stil
En je bent het noorden kwijt
Zo kwam ik thuis
Als een verloren zoon
Ze lag daar wit en stil
Ik kuste haar
Het was als in een droom
Waaruit je wakker worden wilt
Ze had haar ogen vastbesloten dicht
En haar lippen waren koud
Voor de rest was alles om me heen
Zo bekend en vertrouwd
En alles wat ik haar nog zei,het was
Alsof ik in mezelf praatte
Alsof degene die daar voor mij lag
In mij was gevaren
Meld je aan en ontvang het Stef Bos-nieuws als eerste in je mailbox.