Het was midden in de winter
Het was twee uur in de nacht
Iemand zei me dat ik komen moest
Ik werd ver van hier verwacht
Ik pakte alle dingen die ik nodig had
En toen begon de reis
De lange terugweg door de nacht
Terug in plaats en tijd
Ik hoorde toen ik net vertrokken was
Laat me nu toch niet alleen
En de radio stond niet zo hard maar
Het ging dwars door mij heen
Ik zag in het heldere licht van de maan
Rivieren in mijn vlakke land
Ik zag dat wat nooit stil zal staan
Al staat de hele wereld in brand
Zag mijn leven
Als een film voorbij gaan
En de tijd keerde terug
Zag alles weer voor me
De weg naar school
De kerk bij de brug
De stem die zingt
Totdat je in slaap valt
En nest van vertrouwen
Waar je ooit uit valt
Daarna moet je vliegen
Ik ben onderweg
Mijn vleugels zijn moe
En ik zoek naar een nest
Reizen, reizen, reizen door de nacht
Op het kruispunt
Waar ik links moest gaan
Stond een vrouw langs de weg
Ze liet me stoppen en vertelde mij
Dat zij haar huis uit was gezet
Zij vroeg me
Of ze met mij mee kon gaan
Zij vroeg me geld dat ik niet had
En daarna
Bood ze mij haar lichaam aan
Ik zei nee en verdween in de nacht
Zo kwam ik thuis
Als een verloren zoon
Ze lag daar wit en stil
Ik kuste haar
Het was als in een droom
Waaruit je wakker worden wilt
Zij had haar ogen vastbesloten dicht
En haar lippen waren koud
Voor de rest was alles om ons heen
Zo bekend en vertrouwd
En alles dat ik haar nog zei, het was
Alsof ik in mijzelf praatte
Alsof degene die daar voor mij lag
In mij was gevaren
In mij was gevaren
Reizen, reizen, reizen door de nacht
Wij waren samen zoals nooit tevoor
Wij zaten rond het bed
Er was verlangen en verslagenheid
En er werd niet veel gezegd
Reizen, reizen, reizen door de nacht
Het was midden in de winter
Het was twee uur in de nacht
Iemand zei me dat ik komen moest
Ik werd ver van hier verwacht
Ver van hier verwacht.
Meld je aan en ontvang het Stef Bos-nieuws als eerste in je mailbox.