Naar de eindeloze stranden
Waar Europa werd bevrijd
Het was een hemel op een slagveld
Want ik wou je nooit meer kwijt
En de wereld en de tijd
Stonden stil en keken toe
Want alles was van ons
Maar alles was ons niet genoeg
En deze woorden zijn mijn wapens
In een oorlog met de tijd
De toekomst wordt verleden
Het meeste wordt vergeten
Het meeste raak je kwijt
Maar deze liefde blijft mij bij
En Deauville, de oude luxe
De Place m’ tu vu, de rijke hel
Waar de eenzaamheid flaneert
Met een masker van Chanel
Het is een uitgemaakte zaak
Dat je de triestigheid herkent
Zolang je zelf niet eenzaam bent
Zolang je zelf niet eenzaam bent
Deze woorden zijn mijn wapens
In een oorlog met de tijd
De toekomst wordt verleden
Het meeste wordt vergeten
Het meeste raak je kwijt
Maar deze liefde
Blijft
Mij bij
Meld je aan en ontvang het Stef Bos-nieuws als eerste in je mailbox.