Margraten

De soldaat komt hier alleen op stille dagen
En hij ziet de eindeloze rijen namen
En hij ziet bij elke
Naam een gezicht
Hij voelt zich machteloos en vlucht

Toen wij daar stonden en je zei:
“Dit waren jongens zoals jij,
Die nu zo oud als ik hier hadden kunnen staan
Jongen hoe ouder ik word,
Hoe minder ik weet
Waarom de dingen gaan…zoals ze gaan”

De president komt hier alleen
Voor een verkiezing
Hij legt een krans en zegt “wij mogen niet vergeten”
Het doet mij niets
Want er zijn plaatsen op de wereld
Waar een toespraak of een woord niet veel betekent

De kinderen komen hier soms
Om te spelen
Het land is uit zijn as herrezen
Uit de waanzin van een wereldbrand

Helden sterven voor een droom
Minnaars sterven voor een vrouw
Dichters sterven voor een taal
Soldaten sterven zonder meer

Mijn vader stond daar en hij zei:
“Dit waren jongens zoals jij,
Die nu zo oud als ik hier hadden kunnen staan
Jongen hoe ouder ik word,
Hoe minder ik weet
Waarom de dingen gaan zoals ze gaan”

De vrouwen komen hier alleen
Op grijze dagen
Om het spook van het verleden
Te verjagen
Ze worden ouder en ze zwijgen
De geschiedenis
Sterft met de getuigen
Ze worden ouder en er wordt niet meer naar ze geluisterd
En de geschiedenis sterft
…Met de getuigen