Lied van Noach De ark
Het was nacht
En ik stond onder de sterren
En een stem van binnenuit
Vertelde mij
Het wordt tijd om je grenzen
Te verleggen
Weg van deze wereld
Deze tijd
En bouw een huis
Zoals een schip
En vaar naar waar
De stroom jou ook brengt
Vraag niet waarom
Maar geloof
Dat aan het einde
Alles weer opnieuw begint
Dezelfde nacht zag ik
Een vloedgolf in mijn dromen
Die langzaam heel de aarde
overstroomde
En ik zag een engel
Die vertelde met zijn ogen
Dat het tijd wordt om
Op water te gaan wonen
Dus ik bouw een huis
Zoals en schip
En wie mij lief is
Neem ik met mij mee
Ik begin van voor af aan
In een land dat zal
Ontstijgen aan de zee
Ik zag de wereld om me heen
Ik zag de leegte
Ik zag mensen die alleen nog
Overleefden
En ik zag de aarde
Met haar woestijnen en haar zeeen
Moegestreden omdat ze alles
Had gegeven.
Ik bouw een huis
Zoals en schip
En wie mij lief is
Neem ik met mij mee
En ik begin
Ik begin van voor af aan
In een land dat zal
Ontstijgen aan de zee
Het land dat zal ontstijgen
Aan de zee
Het land zal ooit ontstijgen
Aan de zee
Meld je aan en ontvang het Stef Bos-nieuws als eerste in je mailbox.