Lente 2020
Onvoorstelbaar hoe snel de wereld kan veranderen
En wij in verwarring naar buiten kijken
Overspoeld door feiten waar we achteraan lopen
Zonder te weten waarheen
Hoe goed wij ook door de jaren heen hebben geleerd
De kop in het zand te steken
Zelfs ondergronds dringt het nieuws nog tot ons door
En worden wij wakker geschud door stilte
Stilte in straten
Stilte in de beelden waarnaar we kijken
Met andere ogen
Die misschien weer opnieuw moeten leren zien
Tot zover het begin van onze lente
Die ons voorkomt als het eind der tijden
De rest van het leven om ons heen
Fluit er maar op los
Komt uit de knop en bloeit weer open
Vogels leggen eieren met een optimisme die ons vreemd is
De magnolia is gezegend
Want ze kan de krant niet lezen
En de schaduw van een zwaluw stijgt boven zichzelf uit
En vliegt de zomer tegemoet
Maar onze steden zijn stil
De straten hebben hun stem verloren
Wat anders kunnen wij dan blijven dromen
En geloven in een overwinning
Op een tegenstander die onzichtbaar is
Maar eerst moeten we afstand leren nemen
Afstand nemen van alles
Om te weten wat je mist
Als het er niet meer is
Dat is misschien wat wij nog moeten leren
Een nieuwe tijd ontdekken
Door ons in onszelf te keren
Meld je aan en ontvang het Stef Bos-nieuws als eerste in je mailbox.