Kaartenhuis

Door een storm op zee uiteengeslagen

En nu zijn wij naar onszelf op zoek

Onderweg misschien naar eenzelfde haven

Maar elk van ons gaat zijn eigen koers

De eerste sneeuw valt uit de hemel

Het is bijna het einde van het jaar

Wij zijn uitgepraat en moegestreden

En gaan in vrede… uit elkaar

Ik weet niet meer wat waar is

Weet niet meer waardat ik ben… of wat ik moet geloven

Weet niet meer waardat ik heen ga

Maar ik ben onderweg… en de weg ligt open… de weg ligt open

Op een dag werd ik wakker en jij vertelde van een ander

En ik wist wij zijn voorbij

En ik dacht houden wij de maskerade vol tot aan het einde

Of laten wij ons los

En zijn wij vrij

Want ik weet niet meer wat waar is

Weet niet meer waardat ik ben of wat ik moet geloven

Weet niet waardat ik heen ga

Maar ik ben onderweg… en de weg ligt open… de weg ligt open

Ik heb misschien te vaak mijn kaarten ingehouden

Mijn hart niet uitgespeeld

En jaar na jaar, na jaar ….

Een kaartenhuis gebouwd

Van zelfverzonnen dromen die niet zijn uitgekomen

En nu valt alles in elkaar

Want ik weet niet meer wat waar is

Weet niet waardat ik ben of wat ik moet geloven

Weet niet meer waardat ik heen ga

Maar ik ben onderweg… en de weg ligt open… de weg ligt open

En al lijkt dit op een einde

En zoek ik naar een laatste zin

Ik weet

Het is alleen maar een begin

Want de weg ligt open