Jij stond in de schaduw
Ik stond in het licht
Alle twee op zoek
Dwalend in de mist
Wij kwamen samen
Op een kruispunt in de tijd
Jij stond stil en
Ik liep mezelf voorbij
En jij zei
Niets is hetzelfde
Ook wanneer het zich herhaalt
We zijn te vaak
In ons eigen hoofd verdwaald
We moeten leren kijken
Naar dat wat we niet zien
Daarna zweeg je
En verdween je in het niets
Door jou heb ik geleerd dat
Het goed is om te zwijgen
Door jou heb ik geleerd
Mijn eigen weg te gaan
Mensen zoals jij
Zullen nooit de bloemen krijgen
Dit is voor jou en al degene
Die niet in het spotlicht staan
Mensen zoals jij
Lopen er niet veel meer rond
Het fatsoen is uit de mode
En het hart ligt op de tong
Jij was nooit uitgesproken
Dus niemand zag je staan
Ik stroomde altijd over
En had mijn oordeel klaar
Door jou heb ik geleerd
Dat het goed is om te zwijgen
Door jou heb ik geleerd
Mijn eigen weg te gaan
Mensen zoals jij
Zullen nooit de bloemen krijgen
Dit is voor jou en al degene
Die niet in het spotlicht staan
Stille buitenstaander
Man zonder gezicht
Jij stond in de schaduw
Ik stond in het licht
Je wordt gemist
Je wordt gemist
Meld je aan en ontvang het Stef Bos-nieuws als eerste in je mailbox.