Ik zie je verdwijnen
Al ben je nog bij me
Je leest mijn gedachten niet meer
Je staat op de rand
Van alles vergeten
Je houdt je nog vast
Maar je hebt geen verweer
De jaren de dagen
Het uur van geluk
Het valt uit elkaar
En het komt niet meer terug
Je kijkt naar een foto
Die ligt in je handen
Je ziet iemand staan
Zoekt naar een naam
En verdwaalt in verwarring
Bekenden worden onbekender
Steeds meer vreemden om je heen
Je komt niet goed meer
Uit je zinnen
Alles loopt door elkaar heen
De beelden vervagen
En alles lost op
Je bent het al kwijt
Maar je laat het niet los
Wat moet je nog hier
Je loopt hier verloren
In de straten van de stad
Waar je ooit bent geboren
En je ziet foto&rsquos van vroeger
Met een kartelrand
Vakantie in Zwitserland
Bergen op de achtergrond
Of een lentedag
Amsterdam
Je staat op een brug, je lacht
Langs een gracht
Bloemen in je haar
Of een foto van een zomer aan het strand
Je staat voor een kasteel
In het zand
Kijkt in de verte
Zonnebril in je hand
De achtertuin van het huis
In de zon
Familiefoto
Met een hond
Stukken van sporen
Ontbreken
Je reist met een trein
Door een landschap
Dat verdwijnt
Meld je aan en ontvang het Stef Bos-nieuws als eerste in je mailbox.