De avond valt
Ik kijk naar buiten
Het schemerlicht is bijna weg
In je slaap
Hoor ik je praten
Maar ik begrijp niet wat je zegt
Het huis is stil
Ik ben nog wakker
Ik denk terug aan hoe het was
Wij zijn in de verleden tijd gevangen
Terwijl de toekomst op ons wacht
Ik zie geen uitweg
Uit dit doolhof
Mijn hoofd is moe
Mijn hart is leeg
De afstand komt
Steeds dichterbij
Wij dragen
Water naar de zee
En is dit waar
Of zie ik spoken
Wat is er over
Dat ons nog bindt
Sla ik dicht
Of breek ik open
Is dit het einde
Of het begin
Ik zie de stilte
In jouw ogen
Je ontwijkt het midden
Waar ik wacht
Ik zie mezelf
In jou verdwalen
Ik volg een dwaallicht
In de nacht
Meld je aan en ontvang het Stef Bos-nieuws als eerste in je mailbox.