De Optocht

Niemand weet
Waarvoor

Ik zie de liefde
In mijn leven
Ik zie het vuur
Dat is gedoofd
Ik zie wat ik
Heb gegeven
Ik weet ook

Wat ik heb beloofd

Ik zie de hel
Ik zie de hemel
Ik zie de duivel
Ik zie God
Zie de verwarring
Van de man
Die heeft gevonden
Wat hij zocht

Ik zie een lange rij van mensen
Tot ver in de verleden tijd
Ik hoor ze denken,hoor ze praten
En ik hoor een deel van mij

Ik zie de vrouw
Die om zich heen kijkt
En besluit om stil te staan
Omdat zij twijfelt aan de richting
Die de optocht in wil slaan

Want de wereld draait
En draait maar door
Niemand weet
Waarheen
Niemand weet
Waarvoor

En de optocht
Blijft maar doorgaan
Want er is altijd
Land in zicht
Ik zie de denker
In het donker
Ik zie de spreker
In het licht

Ik zie de onmacht
En verwarring
Achteraan daar
In de rij
Waar de dood
Altijd zijn slag slaat
Waar soms iemand
Achter blijft

Ik zie de
Vastberaden eenling
Die zich door
De massa wringt
Hij wil niet mee
Met de vooruitgang
Dus hij gaat
Er tegenin

Zoals de man
Die het gevecht zoekt
Met de molens
In de wind
Die de hemel
Blijft bestormen
Al wordt hij door
De zon verblindt

Ik zie mezelf
Als een van velen
In de stoet
Ten onder gaan
Maar iemand neemt
De fakkel over
En begint
Van voor af aan

Als hij verder gaat
En eindigt
Waar nog niemand
Is geweest
Dan is alles
Niet voor niets
Geweest

Want de wereld draait
En draait maar door
Niemand weet
Waarheen
Niemand weet
Waarvoor