In het hoge noorden
Ergens ver van hier
Daar ben ik geboren
Dicht bij een rivier
Het dorp, de boerderijen
Een kerk langs de vaart
Waar de hemel nog bestond
En God nog niet was doodverklaard
Op een mooie zomeravond
Stond ik daar voor haar huis
M&rsquon hoofd op hol geslagen
Duizend vlinders in mijn buik
Zij kende alle kleuren
En ik was alleen maar groen
Een sukkel die op zoek is
Naar een allereerste zoen
Hoe mooi was de wereld
Hoe jong waren wij
Koud was de oorlog
En de muur in Berlijn
Was ver van ons bed
Wij waren vrij
En zij was de hemel op aarde voor mij
De zon was bijna onder
Toen zij daar voor mij stond
Ik was bang, ik moest iets doen
Maar stond genageld aan de grond
Een zinderende liefde
Hing tastbaar in de lucht
Maar ik ben met mijn staart
Tussen mijn benen weggevlucht
En thuisgekomen schreef ik
De verwarring van mij af
Want met mijn pen
Kon ik een held zijn
Die ik eigenlijk niet was
Toen heb ik ontdekt
Hoe mooi de weemoed soms kan zijn
Want dat wat nooit gebeurd is
Gaat ook niet voorbij
Hoe mooi was de wereld
Hoe jong waren wij
Ik zie het nog altijd
Helder voor mij
Haar blauwgrijze ogen
En de groene vallei
En zij was de hemel
Op aarde voor mij
Haar blauwgrijze ogen
De groene vallei
En zij was de hemel
Op aarde voor mij
Meld je aan en ontvang het Stef Bos-nieuws als eerste in je mailbox.