Ik zou alles kunnen kleuren
Voorbij de grens van zwart en wit
Het donker kunnen vangen
Met een lied over licht
De weg tegen de berg op gaan
Zoekend naar de bron
Dat is wat ik zou zingen
Als ik jouw ogen zingen kon
In dit land van te veel woorden
Staat de stilte aan de kant
We zijn soms in onszelf verloren
Onze waarheid houdt niet stand
Maar jij zoekt nog naar de wolken
Kijkend naar de horizon
Ik zou de kern kunnen raken
Als ik jouw ogen zingen kon
Jouw God is een gedachte
Die zichzelf overstijgt
Jij zoekt niets en
En jij vindt niets
Gaat soms ongemerkt voorbij
Danst zoals een waakvlam
Die niet uitdooft in de wind
Jouw geloof is de verwondering
In de ogen van een kind
Ik zie de lijnen rond jouw ogen
Zoals lijnen op papier
Die zoeken naar de beelden
Voor een ongeschreven lied
Over alles wat je zag
Wat je zocht en wat je vond
Ik zou die lijnen kunnen zingen
Als ik jouw ogen zingen kon
Ik zie jou zoeken naar het midden
Kijkend naar de horizon
Ik zou de kern kunnen raken
Als ik jouw ogen zingen kon
Meld je aan en ontvang het Stef Bos-nieuws als eerste in je mailbox.