Ik zie de vaandels daar van voren
Zie de helden van mijn tijd
Maar als ik omkijk zie ik niemand
Want ik loop achter in de rij
Voor mij een zee van mensen
Ze hebben alles maar ze hebben weinig tijd
Ik wil alleen nog maar vertragen
Loop liever achter, achter in de rij
Bepaal hier zelf hoe lang ik stilsta
En hoe lang ik naar het landschap kijk
Zie nu eindelijk pas de schoonheid
Want ik loop achter in de rij
Kijk om
Er is een zee van ruimte
Kijk om
Er is een zee van tijd
Er is nog zoveel om te doen met wat geweest is
Zoveel onvoltooid verleden tijd
Zie mijn vader en mijn moeder
Als ik terugkijk, terugkijk in de tijd
Zie ze zwaaien naar mij in de verte
Want ik liep toen, liep toen vooraan in de rij
En nu ben ik waar zij toen waren
En al zijn ze weg, ze zijn nog steeds een deel van mij
En ik leer ze eigenlijk nu pas kennen
Want ik loop achter, loop achter in de rij
Kijk om
Er is een zee van ruimte
Kijk om
Er is een zee van tijd
Er is nog zoveel om te doen met wat geweest is
Zoveel onvoltooid verleden tijd
Nu is het eindelijk aan jou
Nu is het eindelijk aan mij
Nu is het eindelijk aan ons
Wij lopen achter de rij
En als we willen, als wij willen zijn wij vrij
Want er is niemand die nog naar ons kijkt
Niemand die ons volgt
Want we lopen achter in de rij
En als wij willen zijn wij vrij
Meld je aan en ontvang het Stef Bos-nieuws als eerste in je mailbox.