Lange versie van ‘Ik zie u graag’ met piano en strijkers, speciaal live opgenomen bij Van Gils & Gasten op 25 januari 2016. Dit nummer is Stef’s eerste liefdeslied voor Vlaanderen, waar hij al sinds 1984 woont, en is van een eerlijke schoonheid. Afkomstig van het nieuwe album ‘Een sprong in de tijd’.

Link naar videofragment

Stef Bos was de hoofdgast bij het vrolijke, urgente, betrokken, persoonlijke en nieuwsgierige programma Grand Café Kranenbarg. Met een reportage, een goed gesprek en Stef’s favoriete popmuziek.

Link

Live in Radio EenVandaag:

25 jaar na Papa is het voor Stef Bos tijd om terug te kijken én vooruit te blikken op zijn carrière. Hij vertelt over de weg die hij aflegde om zijn eigen stem te vinden.

Een weg die hem via Vlaanderen en Zuid-Afrika altijd weer naar Nederland bracht. Een weg via cabaret, tekstschrijver voor anderen, zanger van een nummer 1 hit, altijd weer terug naar de basis in het theater. Hij viert zijn jubileum met een boek, CD, LP en een voorstelling “ Een sprong in de tijd”.

bron

Het is vijfentwintig jaar geleden dat Stef Bos doorbrak met het album ‘Is Dit Nu Later’ met daarop zijn grootste hit ‘Papa’. Hij viert zijn 25-jarig jubileum met een nieuwe cd en theatertour: ‘Een sprong in de tijd’. In deze muzikale reis worden oude én nieuwe liedjes van de zanger afgewisseld. Vanavond is Stef Bos te gast bij DWDD.

Link naar DWDD

Stef Bos – Pittige waanzinnige wereld

donderdag 30 oktober 2014, Muziektheater, Esther Raatgers

Nadat Stef Bos een groot aantal bijbelfiguren ‘in een ander licht’ zette, bleef het lange tijd een beetje kalm rond de in Zuid-Afrika wonende lieddichter. Inmiddels twee kinderen rijker en helaas een vader armer, staat hij vanaf 26 oktober met zijn tournee ‘Mooie Waanzinnige Wereld’ op een groot aantal Nederlandse, Belgische en Zuid-Afrikaanse podia. Theaterparadijs is bij de muzikale voorstelling op 27 oktober in De Kleine Komedie in Amsterdam om op Bos’ Narrenschip de zeeën van zijn mooie, waanzinnige wereld te bevaren en wellicht een beter mens te worden.

Stef Bos is vooral bekend van de Nederlandse evergreen ‘Papa’. Maar zowel vóór als ná die doorbraak heeft deze zanger ons prachtige liederen en teksten gegeven. Zijn verwondering over welk tijdperk of welke levensfase dan ook, heeft Bos altijd aangezet tot het schrijven van rake liederen. Die zowel qua tekst als qua melodie vaak van onuitwisbare indruk kunnen zijn.

Keerzijde van al dit schoons is echter wel een vleugje van zijn zelfkennis: ‘Ik ken zes akkoorden, maar ik gebruik er doorgaans maar drie.’
Hoe mooi de teksten en melodieën ook zijn; de laatste jaren dreigen zijn liederen varianten op eerdere muzikale pronkjuweeltjes te worden.
Gelukkig heeft hij daar, voor de opname van zijn nieuwe CD, iets op gevonden. Met René van Mierlo aan de snaren, Steven Cornillie achter de klavieren, Lené te Voortwis op de bas en Martin de Wagter als slagwerker, heeft hij veel van zijn nieuwe teksten van verrassende orchestraties weten te  voorzien. En De Kleine Komedie biedt Stef en zijn band de intimiteit die dit concert nodig heeft.

Het concert begint nog wat kabbelend en herkenbaar met nummers als ‘Beter mens’ en ‘Passage’. Stef praat de nummers aan elkaar met voordrachten uit eigen werk, verhalen over zijn kinderen, zijn leven in Zuid-Afrika en zijn eigen bespiegelingen over het leven. Hij weet daarmee een fijne sfeer te creëren, waarin ruimte is voor een lach en een traan. Vooral als Stef het overbekende nummer ‘Papa’ in een geheel nieuw jasje ten gehore brengt, weet hij bij menig toeschouwer een gevoelige snaar te raken.
(De tekst van dit lied, is overigens zó overbekend dat ik me oprecht afvraag hoe lang het nog zal duren, voordat allochtonen met dit nummer voor hun inburgeringscursus zullen slagen. Maar dit terzijde.)

De show kent geen bijzondere effecten, maar is wel één van de warmste en meest verzorgde Stef Bosavonden die ik heb meegemaakt. Het is ongekend heerlijk om nummers als ‘Narrenschip’ en ‘Maskerman’ live te horen, voordat je het verder met de cd moet doen.

Na de pauze opent Stef met een trilogie over zijn ‘Mooie Waanzinnige Wereld’. Hij bezingt Antwerpse studenten in het nummer ‘Om erbij te horen’ en vult zijn drieluik verder op met ‘Mijn stad’ en ‘Nog één glas Wodka’. Dat nummer kan niet laveloos genoeg worden gebracht. Stef gaat uit zijn dak en toont daarmee de kracht van het dronkemansgeluk. Zo worden verstokte fans getrakteerd op nummers uit de oude doos en nieuwe luisteraars respectvol ontgroend.
Het officiële concert wordt afgesloten met het nummer dat Stef Bos maakte met Ali B., ‘Kom op’.

Met deze theatertour toont Stef Bos zich overduidelijk níet de hofnar met zoutloos repertoire, zoals hij die benoemt in ‘Narrenschip’, maar lijkt hij met zijn nieuwe schare muzikanten een prima weg te zijn ingeslagen. Voor meer informatie over Stef Bos, over de voorstelling en de CD ‘Mooie, Waanzinnige Wereld’ kunt u kijken op www.stefbos.nl.

Een waanzinnig mooie avond met Stef Bos

maandag 27 oktober 2014, Meppeler Courant, Flip Velinga

Meppel – Aan het eind van zijn show geeft Stef Bos het publiek in Meppel een boodschap mee: ‘Je weet niet half hoe mooi je bent.’

Voorstelling: Mooie waanzinnige wereld (try-out); Stef Bos (zang, piano, gitaar, accordeon), René van Mierlo (gitaar), Martin de Wagter (drums), Lené te Voortwis (bas) en Steven Cornillie (piano). Locatie: Schouwburg Ogterop, Meppel

Aantal Bezoekers: 300. Waardering: * * * *

Het is een prachtige afsluiting van de avond, die ruim twee uur lang een ode aan de liefde is geweest. Een gepassioneerde liefdesverklaring aan de wereld, het leven in alle schoonheid en lelijkheid. Mooie waanzinnige wereld.
In zijn nieuwe theatershow rekent Bos af met het pessimisme. Leef. Geniet. Hij heeft zich voor een van zijn nummers laten inspireren door zijn dochtertje, die hem op het onkruid wees dat door de stoeptegels omhoog kroop. Ze trokken er samen een halfuur voor uit.
Dat moment, zo besefte Bos, had van hem een beter mens gemaakt. Het is een van de vele nummers van zijn nieuwe album dat hij in Meppel speelt. Zoals altijd schildert Bos met woorden. Hij is de filosoof, de denker, maar in zijn laatste shows ook de optimist. ‘Je moet niet leven voor de toekomst. Je moet leven voor wat is.’
Meer dan in het verleden is Stef Bos één met zijn band. Mooie waanzinnige wereld is het resultaat van maanden sleutelen, repeteren en ego’s opzij schuiven. Het resultaat mag er zijn. Bos ontroert, daagt uit en grijpt je bij de lurven.

Het onzingbare willen zingen en het niet kunnen
Het onmogelijke mogelijk willen maken en het niet kunnen
Alles niet kunnen en het toch doen

Jeroen Bosch

Bos doet het. Telkens weer. ‘We zoeken in de toekomst naar een begin dat we in het verleden zijn verloren.’ Het is het vertrekpunt in zijn openingsnummer. Voor de pauze speelt hij voornamelijk werk van zijn laatste plaat: Beter Mens, Passage, Hier en Nu en Narrenschip, geïnspireerd op werk van de kunstschilder Jeroen Bosch. Wat opvalt is dat zijn begeleidingsband veel meer ruimte krijgt dan in het verleden. Dit is een goed ingespeeld stel muzikanten. Soms klinkt er een vleugje jazz, soms zijn bluesinvloeden hoorbaar. Maar bovenal is er de stem van Stef, die een ode brengt aan de vergankelijkheid en voor de pauze achter de piano kruipt om een aangrijpende versie te spelen van Papa. Het is een eerbetoon aan zijn vader die dit jaar overleed. Na de pauze speelt Bos ook ouder werk: Mijn stad en Wodka. Hij vertelt een prachtige anekdote over een  jongen in Zuid-Afrika, die alles terugbracht tot de kern. Geen moeilijke Engelse woorden, geen dikdoenerij.

Liefdesverklaring

Een touchscreen wordt een streelpaneel. Het past in de sfeer van de avond. ‘We zijn in het leven om te sterven zonder masker’, houdt Bos zijn publiek voor, wanneer hij het nummer Maskerman aankondigt. Een zoektocht naar wie je bent en wie je wilt zijn. In Circustent is er opnieuw de confrontatie met het negativisme. ‘Als je vechten wilt, vecht. Maar vecht dan ergens voor.’Hij zit nu bijna vijfentwintig jaar in het vak en is naast een fantastisch liedjesschrijver ook een steeds betere performer geworden. Stef Bos raakt je recht in het hart. In Meppel sluit hij af met twee nummers die zijn veelzijdigheid onderstrepen: achter de piano zingt hij over een ontmoeting met een dakloze man in Zuid-Afrika die in slaap was gevallen met een fles bier in zijn hand, en daarna door de familie in de armen was gesloten, waarna hij met de band een aangepaste versie van Ik heb je lief speelt.

Was ik maar het bloed dat door jouw lichaam stroomt
Dan sliep ik in jouw hart en ik woonde in jouw hoofd

Het is de liefdesverklaring die hij de komende maanden aflegt in de theaters in het land. Stef Bos neemt zijn publiek mee in een mooie waanzinnige wereld. In Meppel levert het een waanzinnig mooie avond op.
Flip Vellinga

 

donderdag 22 oktober 2015, Sebastiaan Rodenhuis

donderdag 08 oktober 2015, Groninger Gezinsbode, Marc Jansen

Groningers maken nieuwste videoclip Stef Bos