De zon komt op
Ik zie in de verte
Een groene vallei
Voorbij de rivier
Tijd om te rusten
Tijd voor de stilte
Mijn ogen zijn moe
Ik heb zoveel gezien
Ik zag de vrije val
Zag het gouden kalf
zag ze drinken en dansen
Om zichzelf te vergeten
Ik zag een heilig vuur
en het diepste dal
Water uit een rots
Brood viel uit de hemel
En nu sta ik hier op een grens in de tijd
Dit is het eindpunt,de reis is voorbij
En daar aan de overkant ligt het beloofde land
En het is onbereikbaar, onbereikbaar dichtbij
Ik kan deze tijd
Soms niet meer lezen
Teveel onheils profeten
Met het hart op de tong
En ik zie mijn volk
Zie mijn volk soms ontevreden
En ze weten vaak zelf niet
Waarom
En ik dacht dat ik altijd opnieuw kon beginnen
Maar ik heb vaak teveel verkeerd ingeschat
Laat iemand ander het loflied maar zingen
Ik heb alles gegeven, alles gegeven
Wat ik had
En nu sta ik hier
Op een grens in de tijd
Dit is het eindpunt
De reis is voorbij
En daar aan de overkant
Ligt het beloofde land
En het is onbereikbaar, onbereikbaar dichtbij
Meld je aan en ontvang het Stef Bos-nieuws als eerste in je mailbox.