Witsand

Waar de brede rivier

 

Zich verliest in de zee

 

Waar een wolk in de verte

 

Het zonlicht breekt

 

 

En de tijd ademt traag

 

Want de tijd die slaapt

 

In die armen van die baai

 

Waar die suidoos waai

 

 

En ik volg mijn schaduw

 

Langs een eindeloos strand

 

Tot de zon ondergaat

 

In het binnenland

 

In Witsand

 

 

Waar je voelt dat er niets

 

Is gemaakt om te blijven

 

Waar je omkijkt en ziet

 

Hoe je sporen verdwijnen

 

 

Want de golven die komen

 

En de golven die gaan

 

En de zee die beweegt

 

Op de maat van de maan

 

 

In een land waar de toekomst

 

Vecht met het verleden

 

Ver van hier

 

In onrustige steden

 

Ver van dit strand

 

In Witsand

 

 

En ik loop door de jaren

 

langs een eindeloos strand

 

En ik probeer te verklaren

 

Hoe ik hier ben beland

 

Hoe sterk is het toeval

 

Hoe sterk is het lot

 

Ben ik wie ik zijn wou

 

Is het dit wat ik zocht

 

 

En ik praat met de zee

 

En ik praat met de doden

 

En ik mis soms een god

 

Om in te geloven

 

Zoals ik toen ik klein was

 

Vlak voor het slapen

 

Wist dat er iemand

 

Over mij waakte

 

Nu sta ik hier ’s nachts

 

Ik kijk naar de sterren

 

En weet niet goed meer

 

Wat ik moet zeggen

 

Ik voel me soms moe

 

Ik voel me soms leeg

 

Hoe langer ik leef

 

Hoe minder ik weet

 

 

Hoe minder ik denk

 

In goed en in kwaad

 

In waarheid en leugen

 

In liefde en haat

 

Geef mij maar de wolken

 

Geef mij maar de lucht

 

Ik kan er uren naar kijken

 

Misschien is dat het geluk

 

Misschien ligt daar het geluk…….