Er zijn te veel mensen
Er zijn te veel woorden
Er zijn te veel sterren
Achter de maan
Er is te veel tijd
Die ik heb verloren
En er is nog te veel
Wat ik niet heb gedaan
Ik heb te veel boeken
Die ik nog moet lezen
En ik denk nog te veel
Aan wat ik niet heb
Er is te veel vroeger
Wat ik moet vergeten
En ik heb met te veel vaak
Te weinig gezegd
En ik wil steeds meer
Steeds minder
Ik wil steeds minder
Minder meer
Ik wil steeds meer
Steeds meer
Steeds meer
Steeds minder
Ik wil steeds minder
Minder meer
Minder meer
Er zijn te veel beelden
Er is te veel onrecht
Er is te veel schoonheid
Die niemand meer ziet
Er is te veel oorlog
Te weinig verbeelding
Te veel van van alles
En te weinig van niets
Er is te veel leegte
Er zijn te veel zenders
Te veel programma’s
Het is niet gezond
En meestal dezelfde gezichten
En dezelfde stront
Er zijn te veel wegen
Die nergens naartoe gaan
Er zijn te veel mensen
Met te veel aan hun kop
Te veel beweging
Voor dat wat moet stilstaan
Te veel om te kiezen
En het houdt maar niet op
Ik zoek naar een eiland
Waar alles voorbijgaat
Een huis waar de tijd
Voor honderd jaar slaapt
Want er is hier te veel
Wat mij niet kan boeien
Ik zoek naar een plek
Waar te veel niet bestaat
Meld je aan en ontvang het Stef Bos-nieuws als eerste in je mailbox.