Johannesburg

Ik hoor het blaffen
Van de honden
Ik zie de tralies
Voor de ramen
Want de onmacht
Van de honger
Grijpt wanhopig
Naar de wapens
Maar ik doe net alsof
Het gevaar niet bestaat
Want ik wandel met een engel
Door een onverlichte straat
Ik doe net alsof het gevaar niet bestaat
Want ik wandel met een engel
Door een onverlichte straat

Er staat geschreven
Dat de onrust
Van de opstand
In de lucht hangt
In deze stad hier
Die gebouwd is
Op een berg
Van diamant

Er staat geschreven
Dat mijn leven
Niet veel waard is
Als de nacht valt
Als de straten
Vogelvrij zijn
Als het laatste licht
Verdwijnt

Ik zie de bloeddoorlopen ogen van een kind dat als een straathond naar me toekomt en om geld vraagt
Ik zie een land dat altijd alles bij het oude wilde laten en dat nu de prijs betaalt