Jij En Ik

Ik lag met mijn rug op de stenen

Op een plein in de nacht

Ik strekte mijn armen naar de hemel

Licht in mijn hoofd en verward

En ik voelde dat niets er toe doet

Als je weet wie je bent

En als je zegt wat je voelt

En ik volgde de lijn van de toren tot in het heelal

En ik liep tussen de sterren verloren

En ik liep in een slalom de stad door

Het straatlicht danste voorbij

Het is goed jezelf soms te verliezen

Weg uit je hoofd

Weg uit de tijd

Jij en ik

Jij en ik

En de zon kwam al op

En de toren werd wit

En de postbode ging naar zijn werk

En het beest in mijn buik werd wakker en toen

Verloor ik het zicht op de kerk

Jij en ik

Jij en ik

Naar de hel met de woorden

En de taal van mijn hart

Ik volg alleen nog de chaos

Dat is wat ik dacht

En nu regent het buiten en de herfst leidt de dans

En het plein ligt verlaten en de kachel die brand

Jij en ik

Jij en ik