Ik heb gedanst tot het licht begon te dagen
Tot ik alleen was op het einde van een feest
En ik klom tot aan de poorten van de hemel
Was verder weg dan ik ooit ben geweest
En ik zag een liefde die het licht liet zien
De liefde die het vuur ontsteekt
De liefde die de stilte kiest
En de liefde die zijn woord niet breekt
Maar er was geen ander
Er was geen ander zoals jij
Ik zag de optocht van de tijd passeren
Het hele circus van waanzin en geluk
Ik dacht ik heb nog honderd jaar en zeven levens
Ik keek vooruit en ik keek terug
En ik zag een liefde die het licht liet zien
Een liefde die het vuur ontsteekt
Een liefde die de stilte kiest
En de liefde die zijn woord niet breekt
Maar er was geen ander
Er was geen ander zoals jij
Ik heb de tijd die ik kende zien verdwijnen
Had moeite thuis te brengen wat ik zag
De jaren zijn voorbij gegaan
De wereld is veranderd
Maar het verlangen is nog altijd wat het was
Er was geen ander
Nooit een ander
Nooit een ander zoals jij
Meld je aan en ontvang het Stef Bos-nieuws als eerste in je mailbox.