Een jonge god bestormt de hemel
Om in zichzelf te geloven
En ik,ik ben te oud,ik ben te moe
Om mezelf nog te verkopen
Dus ik sta hier wat onwennig
En ik kijk door alles heen
Dit hele feest lijkt op een stuk
Waarin ik vroeger heb gespeeld
Kijk de hofnar praat de koning
Met een kwinkslag naar de mond
De lakeien lopen stijlvol
Met champagne in het rond
Het is feest
Het is feest
En midden in de ruimte staat
De man om wie het gaat
Alleen
Met zijn gevolg om zich heen
Ik hoor ze praten over kunst
Alsof ze praten over God
En ze kijken uit de hoogte
En ik kijk naar ze op
Ik zie ze schitteren als sterren
Aan een zelfgemaakte hemel
En ze zijn veel beter nu dan
In de Tjechov die ze speelden
Het is comedia del arte
Elke speler draagt een masker
En de zinnen die ze zeggen
Zijn niet de zinnen die ze dachten
En ik kijk van op een afstand
Naar de man om wie het draait
Alle kranten zijn gekomen
Hij heeft het helemaal gemaakt
Het is feest
Het is feest
En midden in de ruimte staat
De man om wie het gaat
Alleen
Waar zijn de vrienden
Met wie je bent begonnen
Waar zijn degenen
Die je kon vertrouwen
Je krijgt een prijs
Maar wat heb je gewonnen
Is dit bordeel nu het kasteel
Dat jij wou bouwen
Meld je aan en ontvang het Stef Bos-nieuws als eerste in je mailbox.